"Ervaringen van deelnemers"
Beste Merel,
Via deze weg wil ik je graag bedanken voor de paardencoaching op dinsdagochtend 29 september (Schoolleidersopleiding Windesheim).
Ik wil je graag laten weten dat er door jouw coaching behoorlijk wat denk- en voelprocessen in gang zijn gezet. Ik vond het bijzonder, maar ook best confronterend om zo te mogen meemaken. Met name jouw vragen en woordkeuze hebben ervoor gezorgd dat er nog flink wat na resoneert. Dit had ik vooraf zeker niet gedacht, maar was blijkbaar wel heel erg nodig.
Erg bijzonder om te merken hoe jij bij mij (maar volgens mij bij iedereen binnen onze groep), binnen enkele minuten de kern van de situatie/probleem kon raken.
Nogmaals heel erg bedankt!
Naomi
“Ik moet zeggen, ik vond het een erg bijzondere ervaring, ik ben echt geraakt! Eigenlijk vind ik paarden maar eng: ze zijn groot en hebben een groot hoofd. Maar eenmaal in de ‘bak’ ebde die spanning langzaamaan weg, vooral bij het contact maken met het paard. Op basis van een coachvraag, liet Merel me een aantal opdrachten met het paard uitvoeren. Wat ik heel opvallend vond, was dat ik de ene opdracht zonder problemen kon uitvoeren (blij verrast merkte ik dat het paard deed wat ik wilde), en de andere totaal niet ging. Merel had vooraf al verteld hoe de interactie met een paard verloopt en dat hij reageert als een soort spiegel op je onbewuste. Nou, dat werd hier haarfijn duidelijk: ik wil niet echt een drijvende hengst zijn J. Maar het meest indrukwekkende was het ‘afscheid’: het paard bleef maar bij me, ondanks dat ik wegliep. Je kunt zeggen dat hij het contact niet wilde verbreken… hier lag het antwoord van mijn coachvraag: onbewust wil ik voorkomen dat de ander het contact verbreekt … Een inzicht, zo prachtig en waardevol! Ik ken mezelf inmiddels behoorlijk goed en weet aardig waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe, maar deze was nieuw voor mij. En dat in een korte en krachtige sessie! Super”
Hulda
Wat een enerverende ochtend zeg, de 29e. Heel leuk en interessant om een keer mee te maken. Hartelijk bedankt nog daarvoor!
Wat het eerste in mij op komt als ik mijn ervaring mag beschrijven is: Leerzaam, zelfinzicht, emotioneel, raakt je, puur en oprecht.
Een paard reageert primair en maakte me die ochtend intens bewust van de signalen die ik "onbewust" uitzend. Alleen het paard en ikzelf in de bak, een kwestie van vertrouwen, samenwerking en "this is me". Ik ben me nog nooit zo bewust geweest van mijn eigen gedachten, gevoelens en vooral mijn eigen kunnen.
Je kunt het paard niet beïnvloeden met je uiterlijk of mooie praatjes. Het gaat op dat moment om ons samen en wie ben ik voor hem. Terwijl ik in de bak liep, vertelde Merel wat ze zag gebeuren en stelde Merel me een paar directe en goede vragen. Ze sloeg de spijker op de kop, verwachtte geen antwoord. Ik mocht er mee doen wat ik wilde, het is mijn waarheid. Die simpele vragen hebben mij voldoende stof tot nadenken gegeven.
Fantastisch wat zo'n ervaring met mij, maar ook met de groep van 6 mensen waar ik dit samen mee beleefd heb, deed! Grenzen vervaagden, een wij-gevoel ontstond.
Een waardevolle ervaring!! Groetjes Anne-Marie
Wazig allemaal.
Een paard kan toch niet praten? Hoe kan een paard nu zeggen wie ik ben? Maar de theorie maakt al wel veel duidelijk.
Dan is het zover, er staat een heus paard in de bak, een beetje onwennig, ongeïnteresseerd heen en weer te drentelen. Ga maar kennis met 'm maken, spoort Merel me aan. Stoer loop ik op hem af en als ik dicht bij ben, een beetje voorzichtig, ik wil hem niet meteen bang maken, slaak ik een diepe zucht. Eigenlijk best eng, zo'n groot beest, stel dat ie mij niet aardig vindt? Ik aai en kijk hem smekend aan ,,vind me lief, volg me" denk ik. Ik loop weer langzaam weg.......dan voel ik een duw in mijn rug, en nog een, het hele rondje in de bak duwt het paard mij voort!! Wat zegt dit paard? Vindt het paard dat ik wat geholpen moet worden?
Met de vragen die Merel mij stelt vormt zich een beeld in mijn hoofd over wat ik vaak doe. En ja, ik ben er erg van onder de indruk dat dit paard mij dit "zei". Ik ben er nog niet helemaal uit: ,, laat ik mensen te dichtbij komen? Stel ik me te kwetsbaar op? Is dat mijn zwakte, maar ook mijn kracht?" Met deze diagnose zou ik aan mezelf kunnen gaan werken, in ieder geval maakt het me wel bewuster van wat ik doe en hoe ik overkom. Dat deze manier werkt om ons onbewust denken en handelen bloot te leggen is in ieder geval overduidelijk.
En dat na nog geen 10 minuten in de bak! Stel je eens voor wat dit scheelt aan therapeutische tijdrovende sessies! Het was een geweldige ervaring. De energiebanen waren bijna zichtbaar en voelbaar.
Het klinkt nog steeds wazig. Maar ik weet het, ik heb het ervaren, een paard zegt wie je bent, of je het wilt of niet!
Elma Schulte AD nieuwsmedia BV
Samen met nog vijf deelnemers was ik door Merel Brouwer, freelance trainer voor de academy, uitgenodigd een kennismakingsworkshop over paardencoaching bij te wonen. Bij paardencoaching gaan deelnemers met een vraagstuk dat hen bezighoudt aan de slag met een paard. Een paard reageert heel zuiver op deelnemer en kan dus fungeren als spiegel.
Twee voorbeelden van wat er gebeurde in de sessie:
Deelneemster A:
Vraagstuk was faalangst
Na contact te hebben gemaakt met het paard, liet de deelneemster het paard achter zich aanlopen. Ze liet het paard op basis van lichaamstaal volgen zonder touw. Dit verliep zonder moeite. Vervolgens liet de deelneemster het paard rondjes door de bak lopen op basis van non-verbale communicatie en zonder touw. Vervolgens spoorde zij het paard aan om iets harder te gaan lopen met een redelijk klein lichamelijk gebaar. Het paard ervoer dit kleine gebaar als zeer grote druk en maakte wat trap-achtige sprongen.
Inzicht voor deze deelneemster: ze beschikt over een hele grote innerlijk kracht, waar ze zich niet van bewust is.
Deelneemster B:
Vraagstuk was of haar grote dominantie er mocht zijn.
Voor deze deelneemster was het maken van contact en het laten volgen van het paard lastig. Na enkele pogingen lukte het. Opvallend was dat het paard met zijn neus in de capuchon van de deelneemster zat. Hij zat in haar ruimte. Het paard vond haar lichaamstaal onduidelijk en deed vaak niet wat de deelneemster wilde.
Bewustwording voor de deelneemster: ze was helemaal niet zo dominant als ze dacht. Ze zag een direct verband tussen de onduidelijkheid in haar communicatie met het paard en haar onduidelijkheid in communicatie met collega's en klanten.
Merel zet paardencoaching in in trainingen of coaching als middel om snel zaken helder te krijgen. Uit bovenstaande voorbeelden blijkt hoeveel er kan gebeuren in 15 minuten. Voor Merel neemt de paardencoaching niet een heel coachingstraject over, maar het is een middel dat kan worden ingezet. Ikzelf zie op dit gebied ook mogelijkheden voor ons. Ik kan me voorstellen dat een paardencoaching aan een begin van een coachingstraject of diepgaande training voor een vliegende start zorgt.
Aisah van Risum Capgeminini Nederland B.V.